شاید برای شما این سؤال پیش آمده باشد که عاقبت مصعب ابن زبیر،ابراهیم مالک ،ابن حر و عبدالله عمر چه میشود برای دریافت پاسخ خود مقاله زیر را بخوانید.
ابراهیم مالک اشتر نخعی
ابراهیم فرزند مالک اشتر از شجاعان و نامداران بزرگ شیعه در سرزمین عراق بود او در سنین نوجوانی در کنار پدرش مالک اشتر در جنگ صفین با دشمنان امیرالمؤمنان علیه السلام نبرد کرد و چنان شجاعتی به خرج داد که همگان را مبهوت کرد.
ابراهیم پس از قتل مختار از دو جناح مخالف عبدالملک مروان و عبدالله زبیر دعوت به همکاری شد ولی او ترجیح داد به سپاه زبیر بپیوندد پس از پیوستن ابراهیم مالک به مصعب شامیان به وحشت افتاده و برای جنگ با مصعب آماده شدند دو سپاه در غرب عراق و منطقه سامرا به هم رسیده و با هم به نبرد پرداختند در این نبر عبدالملک مروان پیروز شد و در نتیجه ابراهیم مالک اشتر نخعی و مصعب کشته شدند.
قتل ابراهیم مالک و مصعب در پانزدهم جمادی الاول به وقوع پیوست.
ابن حر
ابن حر را در مختارنامه در قالب یک شخصیت جوان و اوباش نمایش داده بودند که با شخصیت اصلی او تطابق نداشت .عبیدالله ابن حر جعفی از اشراف شجاعان و شعرای معروف کوفه بود او پس از قتل عثمان کوفه را به قصد شام ترک کرد و در کنار معاویه جای گرفت و با سپاه او در صفین شرکت جست. ابن حر در منزل بنی مقاتل با کاروان امام حسین (ع) روبرو شد امام از او یاری خواست ولی پیشنهاد امام را رد کرد.
ابن حر پس از مرگ یزید و فرار ابن زیاداز شهر کوفه با مختار همصدا شد و به همراه گروهی به مدائن رفت و لی سپس در کنار مصعب ابن زبیر با مختار جنگید پس از مدتی مصعب به او مضنون شد و او را حبس کرد و مدتی بعد با شفاعت گروهی از قبیله مزحج-وی را آزاد ساختند –ابن حر پس از آزادی به عبدالملک مروان پیوست و چون به کوفه آمد شهر را در دست کارگزاران ابن زیاد دید او مورد تعقیب خصم قرار گرفت و با بدنی مجروح بر کشتی سوار شد تا از فرات عبور کند وی برای فرار از اسارت خود را در آب انداخت و کشته شد.مورخان مرگ اورا در سال ۶۸ قمر ی نوشته اند.مصعب ابن زبیر بدن نجس ابن حر را بر دروازه کوفه بدار آویخت.
عبدالله زبیر
پس از مرگ مصعب عبدالملک مروان سپاهی را به فرماندهی حجاج به مکه فرستاد و در سال ۷۳ هجری مکه سقوط کرد و به دست امویان افتاد برخی از اهل سنت او را پس از معاویه خلیفه شرعی خود میدانند. مسلم در کتاب خود ازابو نوفل نقل میکند- عیدالله زبیر رادیدم که در مکه بدار آویخته شده و مردم بر وی می گذشتند.